Wat vooraf ging
Na het lezen van de blog van
Raymond Sneekes over zijn deelname en dat van Patricia aan de Disney World Marathon Weekend 2011 in Florida kreeg ik ook de kriebels. Dit wilde ik ook.
Wat een geweldig avontuur leek me dat.
Maar als ik dan toch ging, wilde ik net als Raymond deel uitmaken van de Goofy Challenge.
De Goofy Challenge bestaat uit de halve marathon op zaterdag en de hele marathon op zondag.
Na overleg met Anja besloten niet de New York City Marathon te gaan lopen in 2011, maar me in te schrijven voor de Goofy Challenge 2012.
Aan de NYC-marathon kun je (bijna) alleen deelnemen wanneer je via een reisorganisatie boekt en dat is aardig aan de prijs. In 2007 en 2009 al eens meegedaan en toen kon alleen Anja mee.
Naar Florida konden onze drie dochters ook mee en daar zeiden deze dames natuurlijk geen nee tegen.
Nu maakten we er dus maar gelijk een weekje vakantie van: Verblijf in het Disney New Orleans Riverside hotel en 5 dagen toegang tot de parken.
De EXPO
Net als bij de New York City marathon is ook hier een grote EXPO waar je je startpakket op moet halen en waar allerlei (hardloop) spullen te koop zijn.
In Disneyland is deze EXPO op het terrein van de
ESPN Wide World Sports Complex. Een giga-groot sportpark waar wel 200 evenementen per jaar georganiseerd worden.
Na het ophalen van de de startnummers, ja 2 startnummers want jongste dochter Kimberley loopt de Mickey Mile, nog even shoppen bij de Marathon Merchandising.
Voor elke afstand een eigen kledinglijn: voor de halve, de hele, de Goofy Challenge maar ook voor de 5k-familyrun en de Marathon Relay.
Al snel stonden Anja en Shirley met een paar spulletjes in de rij bij de kassa, terwijl ik nog even verder snuffelde.
Deel van de EXPO Op naar de kassa Ik had nog niet genoeg shirts
Kimberley en de Mickey Mile
Op vrijdag 6 januari was op het ESPN-complex de dag van de Kids Runs.
Niet alleen een Mickey Mile voor kinderen tussen de 9 en 13 jaar, maar voor alle kinderen.
100 meter dash voor 1 tot 3 jaar, 200 meter dash voor 4 tot 6 jaar en 400 meter dash voor 7 en 8 jarigen. Maar de mooiste afstand is natuurlijk de Daiper Dash (de Luier race) voor kinderen onder de 1 jaar! Startlocatie? OP de finishlijn!
Op één van de vele sportvelden verzamelen en wachten in de volle zon op de start van de Mickey Mile, de start precies om half één 's middags.
Een beetje een rommelige start: geen echt startvak, een denkbeeldige startlijn tussen twee vlaggen en veel ouders die mee willen rennen met hun kinderen.
Kimberley een plekje laten zoeken bij één van van de vlaggen en toen ging Anja met Lesley en Shirley richting de atletiekbaan waar de finish zou zijn. Zelf zocht ik een strategisch plekje langs de route, zodat ik als Kimberley gepasseerd was ik verderop nog een keer kon kijken.
Mickey Mouse kwam speciaal om alle kinderen te laten starten en al snel kwamen de eerste lopers langs. Even wachten op Kimberley en haar aanmoedigen. Dan hollend naar de waterpost waar ik haar net op tijd nog een keer kon spotten.
Klaar voor de start Bijna bij de finish Trots op haar medaille
Kimberley heeft de Mickey Mile gelopen in 9 minuut 49! Toch mooi 9,8 km per uur en dat met die warmte! Topper!
Op zaterdag het eerste onderdeel van de Goofy Challenge: De halve marathon.
Op advies van de organisatie al heel vroeg de bus genomen naar het startgebied. Heel vroeg? Ja heel vroeg, want om iets over 3 uur 's nachts zat ik in de bus. De start is om half 6, maar je moet nu eenmaal op tijd aanwezig zijn.
Achteraf blijkt het startvak slechts 20 minuten lopen van het hotel te zijn!
Dus voor half 4 liep ik, vanuit de bus, met de stroom mee richting het startgebied. Net als in New York veel enthousiaste vrijwilligers om de weg te wijzen.
In het startgebied diverse tenten voor de sponsors en een disc-jockey die voor het nodige vermaak zorgde.
Na even rustig wat gegeten en gedronken te hebben werd het tijd om de tas in te leveren en op het afgesloten lopersdeel nog even te wachten, voor de wandeling naar het startvak begon.
Gelukkig mocht ik in startvak B, de tweede start. Dus om half 6 was eerst de start van de rolstoelers, gevolgd door de eerste wave. Veel vuurwerk en vermaak in de startvakken.
Toen de 1e wave weg was schoven wij langzaam naar voren en konden we wachten op het startteken van Donald Duck.
Vandaag alleen maar tot doel om de halve marathon rustig uit te lopen, met de hele van morgen in gedachten.
Dus op advies van Raymond ook een fototoestel meegenomen. Onderweg genoeg te zien, zoals de diverse Disney-figuren waarmee ik dus ook op de foto ben gegaan. Soms stonden er een paar lopers voor je in de rij, but who cares?
Vandaag alvast een voorproefje van de route van de hele marathon: van Epcot naar Magic Kingdom en weer terug. Ondanks het vroege tijdstip toch nogal wat publiek: buiten de parken door het "gewone" volk en in de parken door enthousiaste Disney-medewerkers.
Net onder de 2 uur naderde ik de finishlijn, maar net daarvoor stonden Goofy en Mickey. En ja, daarmee wil je op de foto, dus 2 meter voor de finish stoppen, foto maken en dan pas over de streep. Zo vaak als in deze halve marathon ben ik nog nooit gestopt!
Op zondag toch maar weer vroeg op, de sfeer op het terrein is ook bijzonder, dus dat hoort er gewoon bij.
Eigenlijk is de startprocedure hetzelfde alleen zijn er nu geen 27000 lopers maar slechts 20000.
Ook vandaag weer veel lopers in het startvak waarvan je denkt: "Wat doen die hier?"
Veel te zwaar en duidelijk niet voorbereid op een marathon. Maar net als bij de halve kom je de eerste wandelaars al tegen na 1 kilometer en die wandelen dus ook de marathon gewoon in 7 uur uit! Tja, de commercie van Disney speelt ook hier een rol.
Vandaag het plan om op een 4-uurs schema weg te gaan, wat een tempo van 5min40 per kilometer inhoud. Dat lukte vandaag weer aardig, alhoewel de eerste kilometers wat snel gingen.
Helaas had ik vandaag ook weer last van de "koude pies" en moest ik 3! keer stoppen voor een plaspauze. Telkens 30 tot 40 seconde kwijtraken, alhoewel ik die daarna weer in liep.
Bij de marathon doe je alle vier de thema-parken aan en ook vandaag weer onder het kasteel in Magic Kingdom door.
Het kasteel Hollywood studio's De Tower of terror!
Het tempo bleef er lekker in en het ging prima ondanks de halve marathon. Bij 27 kilometer mijn bekende dipje, maar ik kon hier doorheen lopen. Zelfs bij de 32/33 kilometer kon ik door.
Toch ook nog maar een paar keer gestopt voor een foto bij de figuren die er gisteren niet stonden.
Op mijn Garmin had ik alleen mijn huidige min/km in het scherm staan, samen met hartslag en totale afstand. Ik nam me voor om pas bij 35 kilometer naar mijn totale tijd te kijken of er een PR in zat. Maar bij 35 dacht ik: "Nee, pas bij 37 km. Makkelijker rekenen: 5 keer 6 minuten."
Maar ook bij 37 keek ik niet, het ging nog te lekker.
Pas bij 40 kilometer keek ik naar mijn totaaltijd en ja, een tijd onder de 4 uur was mogelijk.
Dus nog even aan proberen te trekken al ging dat niet gemakkelijk. Mijn bovenbenen helemaal verzuurd.
Maar in Epcot kwam ik tot de conclusie dat het parcours volgens mijn Garmin geen 42,2 kilometer kon zijn. Ik moest nog naar de parkeerplaats (finish) toe terwijl mijn Garmin al boven de 42 kilometer stond.
Uiteindelijk werd de afstand 42,5 kilometer en haalde ik de 4 uur dus niet.
Geen probleem met 4 uur 1 ben ik ook heel tevreden.
Happy met mijn tijd! Met de extra Goofy-medaille
Met anderhalve marathon, waarbij slechts 24 uur tussen de starts, binnen 6 uur uitlopen ben ik heel tevreden!
Al met al een heel bijzonder evenement om mee te maken. Leuk om met de hele familie een weekje in Disney World Florida te zijn en af te sluiten met zo'n bijzondere loop.
Ik kan deze loop aan iedereen aanbevelen!
De Sjonnies klaar voor de start!
En mijn Schoenen? 
Een kleine smile kon er zelfs van af.
Een kleine lach kon er gelukkig nog vanaf!
to the start!
The finishers!
<---- JaegerBomb Movie!
Ik voorop met achter mij Ton(565) en Jacqueline. 
Laatste stukje dijk bij Zoutelande
Duidelijk zichtbaar dat het strand me niet ligt!